Toruńskie Zaduszki Geodezyjne 2013
(06.11.2013r. godz.18.30 -kościół p/w Opatrzności Bożej, Toruń - Rudak)

Uroczystym odczytaniem listy zmarłych geodetów z imienia i nazwiska przez Prezesa SGP O/Toruń Bolesława Cieszyńskiego, rozpoczęła się msza św. w ich intencji sprawowana przez ks.kan. Józefa Klapiszewskiego:

Zebrani geodeci wzięli czynny udział w oprawie liturgicznej mszy św.

Mszę Św. zakończyło kapłańskie błogosławieństwo, poprzedzone niezwykłym wystąpieniem kol. Anny Gabor, która przedstawiła autorkie opracowanie istoty Dni Zadusznych, znaczenia modlitewnej więzi między żyjacymi i zmarłymi członkami naszej wspólnoty zawodowej:

Toruńskie Zaduszki Geodezyjne
6.11.2013 r.
kościół p/w Opatrzności Bożej Toruń - Rudak
opracowanie: Anna Gabor

Spotykamy się, jak co roku, żeby modlić się za zmarłych geodetów, naszych kolegów i koleżanki. Polecamy Miłosierdziu Bożemu ich dusze. Modlimy się, aby Pan Bóg nie sądził ich według prawa, ale miłosiernie oceniał ich życie doczesne.
Nie wiem czy to zbieg okoliczności, czy ksiądz proboszcz specjalnie wybrał nam na modlitwę dzisiejszy dzień, w którym Kościół wyznaczył, w liturgii słowa, dwa piękne i kluczowe tematy.
Pierwszy, to miłość... Święty Paweł w Liście do Rzymian pisał:
Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo.

Święty Paweł mówi, że miłość to wypełnienie prawa. Mówi o miłości w duchu Bożym. W dzisiejszych czasach niestety to słowo ma często tylko zabarwienie erotyczne, co jest wielkim błędem. Dlatego skorzystam z możliwości przeczytania pięknego Hymnu o miłości, który św. Paweł zawarł w Liście do Koryntian. Jest to swoisty przepis na życie, na ziemskie pielgrzymowanie.( ... )

Drugi temat, to całkowite oddanie się Panu Jezusowi, który mówił dziś do nas w Ewangelii:
Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. (Łk 14,27)

W życiu tak jest, że piękne chwile przeżywamy na przemian z ciężkimi doświadczeniami. Obecnie trwamy w oktawie dni poświęconych zmarłym. Odwiedzamy cmentarze, modlimy się za zmarłych, wspominamy kolegów, którzy odeszli i sytuacje, które razem z nimi przeżywaliśmy.
Jest co wspominać, dlatego że zawód geodety niesie wiele barwnych, ale i ciężkich przeżyć. Wiele przygód, które kończyły się mniej lub bardziej boleśnie. Podróży na kontrakty do innych krajów, rozłąki z rodziną. Patrząc na nie z perspektywy lat, nie wywołują one już takich ostrych skurczów serca jak kiedyś.
Tak samo odejście osób bliskich, po czasie budzi wspomnienia, zadumę, potrzebę modlitwy, ale już nie jest takim beznadziejnym stanem, jak w ciężkim czasie żałoby. Jesteśmy w większości katolickim narodem i łączy nas przekonanie w sens życia doczesnego, jako pielgrzymki do życia wiecznego.
Odnosząc się do słów Pana Jezusa z Ewangelii o niesieniu swojego krzyża, musimy być świadomi, że jest to z góry wpisane w historię człowieka. Przeżywamy odejścia najbliższych, choroby, zdrady i różne kataklizmy. Każdy dźwiga jakiś krzyż i wtedy w imię braterskiej miłości potrzebna jest pomocna dłoń.
Przypomnijmy sobie ile razy nasi starsi, już nie żyjący, koledzy nam pomagali. Przypomnijmy sobie opowiadania o ich losach wojennych, o pracy w czasie komunistycznej reformy rolnej, o parcelacji majątków.
Ile wielkich budów, dróg i mostów powstało na terenach mierzonych przez tych, których już pożegnaliśmy. Pracowali w trudnych warunkach klimatycznych, nie było tylu samochodów, co teraz. Nie było komputerów, telefonów komórkowych. Nosiło się kilometrami ciężki sprzęt w rękach i na plecach od przystanków autobusowych, czy stacji kolejowych. Ci wszyscy geodeci uczyli młodszych kolegów i za to należy im się nasza wdzięczność i pamięć.
Św. Paweł w listach do Galatów pisał: Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe. (List do Galatów 6:1-5, Biblia Tysiąclecia)

Dzisiaj my mamy okazję odwdzięczyć się modlitwą i pamięcią o naszych poprzednikach.

Panie Boże, okaż Miłosierdzie swoje wszystkim zmarłym geodetom, i tym wspaniałym i tym, którzy potknęli się czasem w drodze do Ciebie. Oni wszyscy są naszymi starszymi kolegami i im ofiarowujemy ten wieczór.
Przytoczę tu cytat nieznanego autora: Przenieśmy jego treść z dziedziny genealogii do geodezji.
"Bez przodków jesteś jak wyrwana roślina, rzucona na uschnięcie. Gdy czujesz za sobą ich siłę, to tak, jakbyś rósł w lesie z innymi drzewami. Jedne są stare i już się przewracają, inne młode, dopiero rosną, ale to jest Twój las…" To jest Twój las geodezyjny.

Teraz zapraszam na chwilę osobistych refleksji:

Powyższe wyjątki z opracowania kol. Anny Gabor nie oddają w pełni przekazu autorki, dlatego koniecznie czytajcie całość >>> , którą za zgodą autorki zamieszczamy.

Po mszy św. Prezes SGP O/Toruń Bolesław Cieszyński podziękował ks. Proboszczowi, służbie liturgicznej, kol. Annie Gabor i wszystkim obecnym za wspólną modlitwę.
Na zakończenie nastąpiło zapalenie znicza pamięci i wspólna fotografia zebranych.

Zaduszkowy wieczór zakończył się wspomnieniami przy gorącej kawie w bardzo miłym zajeździe:

Sprawdź mapę ... jak dojechać do kościoła ... >>>

Księga Pamięci o geodetach, którzy odeszli powstaje w zakładce IN MEMORIAM... >>>
zachęcamy do udziału w jej tworzeniu, jak widać wiele jeszcze mamy do zrobienia.
Szczególnie zwracamy się o pomoc do rodzin naszych zmarłych kolegów, liczymy również, że zechcecie być z nami w Zaduszkowych dniach listopadowych każdego roku.
(Prezes Zarządu SGP O/Toruń - Bolesław Cieszyński)