Spotykamy się, jak co roku, żeby modlić się za zmarłych geodetów, naszych kolegów i koleżanki. Polecamy Miłosierdziu Bożemu ich dusze. Modlimy się, aby Pan Bóg nie sądził ich według prawa, ale miłosiernie oceniał ich życie doczesne.

Nie wiem czy to zbieg okoliczności, czy ksiądz proboszcz specjalnie wybrał nam na modlitwę dzisiejszy dzień, w którym Kościół wyznaczył, w liturgii słowa, dwa piękne i kluczowe tematy.
Pierwszy, to miłość... Święty Paweł w Liście do Rzymian pisał:
Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo.

Święty Paweł mówi, że miłość to wypełnienie prawa. Mówi o miłości w duchu Bożym. W dzisiejszych czasach niestety to słowo ma często tylko zabarwienie erotyczne, co jest wielkim błędem. Dlatego skorzystam z możliwości przeczytania pięknego Hymnu o miłości, który św. Paweł zawarł w Liście do Koryntian. Jest to swoisty przepis na życie, na ziemskie pielgrzymowanie. Posłuchajcie:

Drugi temat, to całkowite oddanie się Panu Jezusowi, który mówił dziś do nas w Ewangelii:
Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. (Łk 14,27)

W życiu tak jest, że piękne chwile przeżywamy na przemian z ciężkimi doświadczeniami. Obecnie trwamy w oktawie dni poświęconych zmarłym. Odwiedzamy cmentarze, modlimy się za zmarłych, wspominamy kolegów, którzy odeszli i sytuacje, które razem z nimi przeżywaliśmy.
Jest co wspominać, dlatego że zawód geodety niesie wiele barwnych, ale i ciężkich przeżyć. Wiele przygód, które kończyły się mniej lub bardziej boleśnie. Podróży na kontrakty do innych krajów, rozłąki z rodziną. Patrząc na nie z perspektywy lat, nie wywołują one już takich ostrych skurczów serca jak kiedyś.

Tak samo odejście osób bliskich, po czasie budzi wspomnienia, zadumę, potrzebę modlitwy, ale już nie jest takim beznadziejnym stanem, jak w ciężkim czasie żałoby. Jesteśmy w większości katolickim narodem i łączy nas przekonanie w sens życia doczesnego, jako pielgrzymki do życia wiecznego.

Odnosząc się do słów Pana Jezusa z Ewangelii o niesieniu swojego krzyża, musimy być świadomi, że jest to z góry wpisane w historię człowieka. Przeżywamy odejścia najbliższych, choroby, zdrady i różne kataklizmy. Każdy dźwiga jakiś krzyż i wtedy w imię braterskiej miłości potrzebna jest pomocna dłoń.

Przypomnijmy sobie ile razy nasi starsi, już nie żyjący, koledzy nam pomagali. Przypomnijmy sobie opowiadania o ich losach wojennych, o pracy w czasie komunistycznej reformy rolnej, o parcelacji majątków.

Ile wielkich budów, dróg i mostów powstało na terenach mierzonych przez tych, których już pożegnaliśmy. Pracowali w trudnych warunkach klimatycznych, nie było tylu samochodów, co teraz. Nie było komputerów, telefonów komórkowych. Nosiło się kilometrami ciężki sprzęt w rękach i na plecach od przystanków autobusowych, czy stacji kolejowych. Ci wszyscy geodeci uczyli młodszych kolegów i za to należy im się nasza wdzięczność i pamięć.

Św. Paweł w listach do Galatów pisał: Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe. (List do Galatów 6:1-5, Biblia Tysiąclecia)

Dzisiaj my mamy okazję odwdzięczyć się modlitwą i pamięcią o naszych poprzednikach.

Panie Boże, okaż Miłosierdzie swoje wszystkim zmarłym geodetom, i tym wspaniałym i tym, którzy potknęli się czasem w drodze do Ciebie. Oni wszyscy są naszymi starszymi kolegami i im ofiarowujemy ten wieczór.
Przytoczę tu cytat nieznanego autora: Przenieśmy jego treść z dziedziny genealogii do geodezji.
"Bez przodków jesteś jak wyrwana roślina, rzucona na uschnięcie. Gdy czujesz za sobą ich siłę, to tak, jakbyś rósł w lesie z innymi drzewami. Jedne są stare i już się przewracają, inne młode, dopiero rosną, ale to jest Twój las…" To jest Twój las geodezyjny.

Teraz zapraszam na chwilę osobistych refleksji:

Trzecim tematem, na który chciałam dziś zwrócić uwagę jest nasza historia.

Za kilka dni będziemy obchodzili Święto Niepodległości naszej Ojczyzny. Będą przemówienia, manifestacje i defilady. Żeby nie powtarzać tego, co będzie w każdym przemówieniu, ja chciałam przypomnieć historię Polski z lat jeszcze wcześniejszych. Bo gdyby nie było patriotów w czasach zaborów, to dzisiaj nie cieszylibyśmy się niepodległością.
W 1880 roku wydawana była w Toruniu gazeta w języku polskim "Przyjaciel: pismo dla ludu". Zawierała wiadomości z kraju i świata, a także wiersze i wiadomości kulturalne.
Tę i inne stare gazety można przeczytać w kujawsko-pomorskiej bibliotece cyfrowej, polecam, to jest naprawdę dobra lekcja historii. Wiersz "Nasze czasy" napisany przez autora o stałym przydomku Ziomek.

Wielki wkład w dodawanie ludziom otuchy, kształtowanie patriotyzmu w narodzie i wychowaniu w zgodzie z dekalogiem miał Kościół. Księża udzielali się na wiecach wolnościowych, w kulturze i życiu społecznym. Przeczytam wiersz księdza, który został wydalony przez rząd pruski z Dębna pod Nakłem. Pewnie się zaborcom czymś naraził.

Wróćmy do czasów obecnych, posłuchajcie państwo wiersza Barbary Kacperskiej o kobiecie w moherowym berecie.
Czytam go bez podtekstów politycznych. To jest wiersz o przemijaniu, o wycofywaniu się starego i agresywnym wchodzeniu nowego.

Na koniec moje słowa o przemijaniu,
w trochę lżejszym wydaniu

Jeszcze raz wspomnijmy naszych starszych kolegów,
Adam Asnyk wszystko podsumuje,
a ja za cierpliwość bardzo dziękuję.

Modlitwa wiernych

Wstęp: Nasza wiara została umocniona słowem Bożym, którego wysłuchaliśmy. Niech przenika ona naszą modlitwę za Kościół święty, ojczyznę i środowisko geodezyjne.

1. Miłosierny Ojcze, z Twojej woli odwieczne Słowo przyjęło ludzkie ciało w łonie Najświętszej Maryi Panny, udziel Twemu Kościołowi daru słuchania słowa i wprowadzania go w czyn.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie
2. Wszechmogący Boże, Ty rządzisz niebem i ziemią, udziel politykom daru mądrości i męstwa, aby odważnie bronili naszej Ojczyzny i przez mądre ustawy chronili prawa i godności człowieka.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie
3. Boże, pełen dobroci i miłości, Ty nieustannie szukasz człowieka, który przez grzech niewiary oddalił się od Ciebie, wejrzyj na wszystkich grzeszników i daj im łaskę nawrócenia.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie
4. Najlepszy Ojcze, Ty powołujesz ludzi do udziału w zbawczej misji Twego Syna, Jezusa Chrystusa. Spraw, aby wszyscy powołani przyjęli ofiarowany im dar i wiernie wypełniali powierzone im zadania szczególnie w życiu rodzinnym i zawodowym.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie
5. Miłosierny Boże, Ty przygotowałeś dla ludzi mieszkanie w Twoim domu, przyjmij dusze zmarłych geodetów, naszych kolegów i koleżanki, którzy odeszli do Twoich niebieskich przybytków.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie
6. Wszechmocny Stwórco i Ojcze, błogosław nas i nasze rodziny, umacniaj w wierze, wspieraj chorych i przywracaj zdrowie, dodawaj siły w pracy zawodowej i umacniaj rodziny.
Ciebie prosimy - wysłuchaj nas Panie

Modlitwa: Ojcze nieskończenie dobry, przyjmij nasze pokorne prośby, które zanosimy w imię Twego umiłowanego Syna, Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.